14 Σεπ Στόχος η ενιαία αναγνώριση της εφοδιαστικής αλυσίδας
Cargo Plus (τ. 27, 15.8 – 1.10.2011)
Οι πάσης φύσεως περιορισμοί επαγγελμάτων στην Ελλάδα καταργήθηκαν με το νόμο 3919/2011. Από τις 2 Μαρτίου 2011 έτρεχε μια 4μηνη περίοδος πιθανών εξαιρέσεων που τελικά δεν εξαίρεσε κανένα επάγγελμα, ούτε του ταξί, ούτε των ΚΤΕΛ, παρόλο που επικρατεί η αντίθετη άποψη.
Οι εξαιρέσεις θα δίνονταν αποκλειστικά μέσα στο 4μηνο, με κοινό Π.Δ. του αρμοδίου υπουργού και του υπουργού Οικονομικών. Από τις 2 Ιουλίου 2011, κι έπειτα ο νόμος εφαρμόζεται πλήρως και οι κανόνες κάθε απελευθερωμένου επαγγέλματος οριστικοποιούνται με Π.Δ. του αρμοδίου υπουργού. Έτσι, η γνώμη του υπουργού καθορίζει, σχεδόν ελεύθερα, το μέλλον κάθε επαγγέλματος, αφού δεν έχουν ορισθεί οι κανόνες από το νόμο. Μοναδικές εξαιρέσεις αυτής της αυθαιρεσίας, οι φαρμακοποιοί και οι οδικοί μεταφορείς του Νόμου 3887/2010. Με λίγα λόγια η απελευθέρωση της οδικής εμπορευματικής μεταφοράς έχει οριστικούς κανόνες σε επίπεδο νόμου, διασφαλίζοντάς την από ξαφνικές και πιο επώδυνες μεταβολές.
Όπως έχει επανειλημμένα γραφεί, ο νόμος 3887/2010 για την απελευθέρωση των οδικών εμπορευματικών μεταφορών εφαρμόζεται χωρίς ουσιαστικά οφέλη, αφού ψηφίσθηκε χωρίς να εντάσσει τον κλάδο στην ευρύτερη εφοδιαστική αλυσίδα. Εκ του αποτελέσματος, ήταν η πρώτη και μοναδική ως τώρα απόδειξη ανοίγματος επαγγέλματος για τη συμμόρφωση της Ελλάδας στους κανονισμούς της Ε.Ε. Ουσιαστικά, η αξία της αδείας είναι εξαιρετικά χαμηλή και στον επόμενο χρόνο αναμένεται να μηδενιστεί, λόγω της βίαιης απελευθέρωσης. Οργανωτικά δόθηκε μεγάλο χρονικό εύρος συμμόρφωσης, πρακτικά 10ετίας χωρίς να εξασφαλίζει άμεσα την οργάνωση των επιχειρήσεων μεταφοράς, ενώ παράλληλα δίνει δικαίωμα και σε πολίτες εκτός Ε.Ε. να εισέρθουν στο χώρο. Σε σχέση με τους γείτονές μας Βαλκάνιους, συνεχίζουμε να υπολειπόμαστε σε ανταγωνιστικότητα, με τις μεταρρυθμίσεις να μη βοήθησαν προς την αλλαγή του σκηνικού, αφού οι τιμολογήσεις μεταφορικού έργου εξαρτώνται άμεσα από τη δημοσιονομική πολιτική που επιβάλει αυξημένους φόρους σε καύσιμα, ΦΠΑ κλπ. Συνοδεύθηκε, επίσης, από την απελευθέρωση του κομίστρου, κάτι που υπήρχε defacto, και από την αποτίμηση της άυλης αξίας της άδειας. Διενεργούνται φορολογικές αποσβέσεις μέχρι και για 7 έτη, χωρίς να αποτυπώνονται στα βιβλία των επιχειρήσεων, γεγονός που αφήνει αμφιβολίες για την ορθότητα εφαρμογής του. Μοναδική πρωτοτυπία του παραπάνω νόμου αποτελεί και η αποκλειστική εφαρμογή του σε κεφαλαιουχικές εταιρείες. Επικεντρώνεται στη φυσική μεταφορά και μελλοντικά στην οργάνωση του μέσου, προσπερνώντας την τρέχουσα τάση ανάπτυξης συστημάτων μεταφοράς. Η επίκληση της πράσινης συμμόρφωσης θα πρέπει να διενεργείται σε συνδυασμό με την ανάπτυξη της εφοδιαστικής αλυσίδας, μέσω κομβικής ανάπτυξης που θα βασίζεται σε ένα ιστό εμπορευματικών κέντρων που θα ενισχύσουν την ανταγωνιστικότητα της ελληνικής εφοδιαστικής αλυσίδας.
Απλά μηδενίστηκε η άδεια
Οι στόχοι που πέτυχε η απελευθέρωση είναι η τυπική δυνατότητα αύξησης των αδειών που χορηγούνται, χωρίς όμως αντίκρισμα, αφού δεν υπάρχει η κατάλληλη ζήτηση μεταφορικού έργου για να εμφανιστεί αυτή η αύξηση. Στην ουσία η απελευθέρωση δεν πέτυχε το στόχο της . Απλά μηδενίστηκε η άδεια. Όμως, παρά την αύξηση των λειτουργικών δαπανών της φυσικής μεταφοράς, το μεταφορικό κόστος δε μειώθηκε λόγω της απελευθέρωσης, αλλά λόγω της διαρκούς ύφεσης και της μείωσης της αγοραστικής δύναμης των καταναλωτών. Αλλά κι αυτή η μείωση δε φτάνει στον καταναλωτή, διότι εξανεμίζεται από το υψηλό συνολικό κόστος logistics, όπως των υπηρεσιών αποθήκευσης. Ήταν ο πρώτος νόμος απελευθέρωσης επαγγέλματος κι αντιμετώπισε όλη την αδράνεια του συστήματος, της γραφειοκρατίας και των συμμετεχόντων, ενώ κατά τη διαβούλευση δεν είχε τη συμπαράσταση όσων σήμερα πλήττονται από παρόμοιες διατάξεις, παρότι τους είχε ζητηθεί. Οι οδικοί εμπορευματικοί μεταφορείς ήταν οι πρώτοι, και ως τώρα μοναδικοί, που πλήχθηκαν από τις διαδικασίες απελευθέρωσης. Ο ευρύτερος κλάδος των αυτοκινητιστών αδιαφορούσε. ΄΄Είχαν συμφωνήσει με την Κυβέρνηση ότι δεν θα θιχθούν΄΄, όμως οι υποσχέσεις έμειναν τελικά ανεκπλήρωτες. Αλλά η προχειρότητα του νόμου και έλλειψη καταγραφής συγκεκριμένων αναγκών εμποδίζει τον υγιή ανταγωνισμό και τα οφέλη είναι περιορισμένα. Βέβαια ο κύριος λόγος της απελευθέρωσης δεν ήταν η οργάνωση της μεταφοράς, αλλά η δυνατότητα εισόδου νέων επιχειρήσεων.
Αναγνώριση της εφοδιαστικής αλυσίδας στο σύνολό της
Ένα χρόνο μετά, η πολιτική ηγεσία του υπουργείου προσπαθεί να οργανώσει και την εφοδιαστική αλυσίδα, θεωρώντας ότι είναι κάτι ξένο, διαφορετικό και άσχετο με τη μεταφορά. Η όποια διαφοροποίηση υπάρχει, δεν σημαίνει ότι παύει να είναι ο μοναδικός αναγνωρισμένος κρίκος της εφοδιαστικής, ούτε επίσης ότι κι οι υπόλοιποι δεν πρέπει να αναγνωριστούν. Ιδιαίτερα, μέσω δικλείδων και δημοσίων κανόνων, πρέπει να διασφαλισθεί η διακίνηση εμπορευμάτων τρίτων, σε όλα τα στάδια της μεταφορικής διαδικασίας, από την αποθήκευση, τη διαμεταφορά, τη φυσική μεταφορά ως και την τελική παράδοση.
Στο πλαίσια αυτό η ΠΕΕΔ, ως συνδετικός κρίκος της πολιτείας με τον επιχειρηματικό κόσμο της πρακτόρευσης και διαμεταφοράς εμπορευμάτων εσωτερικού, συνεισφέρει στη συνολική οργάνωση της εφοδιαστικής, μέσω της επιτροπής εφοδιαστικής αλυσίδας του ΥπΥΜεΔ και θεωρεί ότι οι προϋποθέσεις του νόμου 3887 είναι οι8 βασικές, προφανώς μαζί με άλλες, για την ολοκλήρωση της ενιαίας εφοδιαστικής αλυσίδας.
Ι. Σιαμάς
Πρόεδρος Δ.Σ. ΠΕΕΔ