22 Ιούν Θεσμικό πλαίσιο εφοδιαστικής
Η δημιουργία ενιαίου και συνεκτικού πλαισίου εφοδιαστικής, που συζητείται το διάστημα αυτό στο Υπουργείο Μεταφορών, διέρχεται υποχρεωτικά μέσα από την ένταξη όλων των λειτουργιών σε ένα κοινό θεσμικό πλαίσιο. Για τη μεταφορά ο πρόσφατος νόμος μας δείχνει τα βήματα της ολοκλήρωσης μιας τέτοιας προσπάθειας. Ένταξη, υπό τους όρους της νομοθεσίας στη μεταφορική αγορά, με δυνατότητα επέκτασης και στις λοιπές λειτουργίες εφοδιαστικής.
Για τη μεταφορά που δύσκολα οριοθετείται και αποτυπώνεται, αλλά και για τη βελτιστοποίηση της αποθηκευτικής λειτουργίας, η λειτουργία τους είναι παντελώς ελεύθερη, ενώ δεν υπάρχει το αντίστοιχο δικαίωμα επέκτασης προς τη μεταφορική αγορά. Από την άλλη πρέπει να σταματήσει και αυτή η ασυδοσία όπου ο καθένας που διαθέτει τα κεφάλαια μπορεί να επενδύει στην εφοδιαστική χωρίς να υπάρχουν κάποιες ελάχιστες προϋποθέσεις εισόδου στο χώρο.
Η πλήρης ανταγωνιστικότητα έχει ως αντίκτυπο τη χαμηλή ποιότητα των υπηρεσιών και την ανυπαρξία κοινής γλώσσας επικοινωνίας, με αποτέλεσμα την αδυναμία συντονισμού του κλάδου, προς όφελος άλλων πιο οργανωμένων εφοδιαστικών αλυσίδων γειτονικών χωρών. Αλλά και στην εσωτερική μεταφορά, τα επίπεδα λειτουργίας της εφοδιαστικής, αν και διατηρούν τη λειτουργικότητά τους, στερούνται κανόνων, εκπαιδευτικής επάρκειας ή ικανοποιητικής εμπειρίας. Έτσι και η εσωτερική ελληνική μεταφορά γίνεται εύκολος στόχος γενικευμένης γειτονικής εισόδου αμέσως μετά την ολική απελευθέρωση το 2013.
Με αυτές τις προϋποθέσεις, η δημόσια μεταφορά δε θωρακίζεται. Αντιθέτως, όταν δεν ορίζονται όροι ένταξης, γινόμαστε εύκολη λεία και με τη δική μας ανοχή αναμένοντας το αναπόφευκτο.
Αλλά κοινή εφοδιαστική σημαίνει κοινούς κανόνες για όλους. Δεν θα έχει καμιά λειτουργική αξία αν τεθούν κοινοί κανόνες στις παραπάνω λειτουργίες και την ίδια στιγμή συναφείς υπηρεσίες, όπως των ταχυμεταφορών και των ΚΤΕΛ, λειτουργούν σε ένα πλαίσιο. Και οι δύο παρεισφρέουν στην εμπορευματική μεταφορά, με αποτέλεσμα να έχουμε εμπορευματική μεταφορά δύο ταχυτήτων.
Ήδη, η διάκριση αυτή δεν είναι εμφανής, με τις ταχυμεταφορές να έχουν επεκτείνει τη δραστηριότητά τους με αμφίβολης νομιμότητας διαδικασίες και σε εμπορεύματα, ενώ στα ΚΤΕΛ η κατάσταση είναι ακόμα πιο τραγική, αφού εμπλέκει επιβάτες με ασυνόδευτα εμπορεύματα. Οι δε τελευταίες παραεμπορευματικές διαδικασίες είναι και πηγές διατήρησης του λαθρεμπορίου, αφού δεν είναι υποχρεωτική η έκδοση συνοδευτικών φορολογικών παραστατικών από τον αποστολέα. Αντιθέτως, ταξιδεύουν ως ιδιωτικά έγγραφα ή ασυνόδευτα εμπορεύματα για προσωπική χρήση. Έτσι, η εφοδιαστική (Logistics) πρέπει να είναι εξαιρετικά διευρυμένη, ώστε να περιλαμβάνει τις παραπάνω διαδικασίες, να αποκλείει κάποιες άλλες και κυρίως να προωθεί την οργάνωσή της, προς όφελος της οικονομίας αλλά και της δημοσιονομικής διασφάλισης.
Ιωάννης Σιαμάς