20 Φεβ Θέσεις για την απελευθέρωση των οδικών μεταφορών

Ξενόφερτες εισηγήσεις

Τελικά περισσότερες ήταν οι δηλώσεις και οι παρατηρήσεις επί των πιθανών μεταβολών ανοίγματος του επαγγέλματος των φορτηγών δημοσίας χρήσεως παρά οι πράξεις της Κυβέρνησης. Τρία σχέδια νόμου περιφέρονταν από τη Μεσογείων στο Μαξίμου, διά μέσου συνεντεύξεων Τύπου αλλά και της Βουλής, χωρίς ωστόσο να υπάρχει η τελική έγκριση του πρωθυπουργού.

Το πρώτο ήρθε από τον κ. Γ. Ραγκούση λίγο πριν τον ανασχηματισμό, και το αμέσως επόμενο, σε άλλο κλίμα, από το σημερινό υπουργό κ. Μ. Βορίδη.

Μη μπορώντας να πάρει πίσω το κείμενό του, που είχε εισαχθεί στη Βουλή προς συζήτηση, αποδέχεται την εισήγηση της ΝΔ δια του κ. Μιχάλη Παπαδόπουλου και προτείνει νέα τροπολογία με διαφορετική λογική που εισάγεται στο πολυνομοσχέδιο του Ιανουαρίου. Στο Υπουργικό Συμβούλιο της 5.1.2012 τα πάντα ανατρέπονται και παραμένει ενεργό το σύνολο του νόμου 3887/2010 του κ. Δ. Ρέππα, με μόνη μεταβολή τη συρρίκνωση της μεταβατικής περιόδου από 3 χρόνια σε 1,5 δηλαδή άμεσα.

Για να ολοκληρωθεί αυτή η απλή διαδικασία ακολουθήθηκε η κλασική πολιτική τεθλασμένη, που θέλει άλλα να λέγονται, άλλα να εννοούνται κι άλλα να πράττονται.

Το χαρακτηριστικό αυτό παράδειγμα δείχνει την έλλειψη συντονισμού όλης της εκτελεστικής πυραμίδας.

Αρχικά ο πρωθυπουργός δεν ορίζει την τύχη των υπουργών. Ίσως βέβαια να μην τον ενδιαφέρει κιόλας, αφού το ψηφισμένο μνημόνιο ορίζει κατά γράμμα τα βήματα που πρέπει να ακολουθηθούν.

Έτσι, οι αυτόνομοι υπουργοί ενεργούν τα ελάχιστα για τη λειτουργία της διοίκησης, αφού γνωρίζουν ότι στο μικρό χρόνο της μεταβατικής Κυβέρνησης ελάχιστα μπορούν να προσφέρουν.

Αναπτύσσονται, λοιπόν, συμπεριφορές μνηστήρων διαδοχής της κεντροαριστεράς, ευκτικής ολοκλήρωσης της διαδικασίας με την ανοχή της κεντροδεξιάς, και κοινωνικής συμπαράστασης από τη δεξιά για τις ολέθριες δεσμεύσεις στις οποίες έχει περιέλθει η Ελλάδα. Τέλος, οι εισηγήσεις των υπηρεσιακών παραγόντων των υπουργείων είναι εξαιρετικά αμφίβολο αν διαφέρουν αναλόγως του προϊστάμενου υπουργού, αφού από τους ίδιους ανθρώπους προέρχονται κατά κανόνα ίδιες εισηγήσεις.

Με τον τρόπο αυτό το συμπέρασμα δεν είναι άλλο από το ότι μια κρατική μηχανή δουλεύει με τον τρόπο που ξέρει, αποδεκατισμένη μεν αλλά με σταθερή άποψη. Η ανωτέρα διοίκηση, πλήρως αποκομμένη από τις υπηρεσίες, προσπαθεί να νομοθετήσει με εισηγήσεις ξενόφερτες που κατά γενική ομολογία δεν εφαρμόζονται σε κάθε περίπτωση. Βρίσκονται σε διαφορετικό επίπεδο, σε άλλη διάσταση και μιλούν άλλη γλώσσα. Είναι λοιπόν εξαιρετικά αμφίβολο αν οι όποιες καλές προθέσεις θα μπορέσουν ποτέ να γίνουν πράξη.

Ιωάννης Σιαμάς

Logistics Engineer, MEng, PhDC, Πρόεδρος ΠΕΕΔ