Αγκάθι η προσωρινή νομιμότητα για τις επιχειρήσεις διαμεταφοράς

(Ισοτιμία 14 – 16.8.2009)


Οι διαμεταφορικές επιχειρήσεις (πρακτορεία μεταφορών) είναι οι οργανωτές της εμπορευματικής μεταφοράς. Αναπτύχθηκαν σημειακά στην περιοχή του Βοτανικού – Ελαιώνα, όπου η ιδιωτική πρωτοβουλία κατάφερε να λειτουργήσει ένα άτυπο Εμπορευματικό κέντρο, εξυπηρετώντας από το ίδιο σημείο εθνικές οδούς, λιμάνι και σιδηρόδρομο.

Η καταλληλότητα της περιοχής, ως θέση, με τη λειτουργικότητα που προσέφερε στο μητροπολιτικό κέντρο, συνέβαλε στην αύξηση των εγκατεστημένων διαμεταφορέων, καλύπτοντας τις αυξανόμενες ανάγκες της αγοράς, χωρίς ωστόσο να είναι γνωστές οι διαδικασίες αδειοδότησης. Μόλις το 2004 ορίστηκαν οι προϋποθέσεις ίδρυσης, χωρίς να έχουν οριστεί παράλληλα οι χρήσεις γης για τις εγκαταστάσεις αυτές.

Αυτή η έλλειψη νομιμότητας καλύπτεται από την κρατική ανοχή, λόγω ανυπαρξίας κεντρικού σχεδιασμού μεταφορών. Η μεταπολιτευτική Ελλάδα δεν επένδυσε στην εμπορευματική ανάπτυξη της χώρας, με αποτέλεσμα ακόμα και σήμερα να μην υπάρχουν οργανωμένοι χώροι υποδοχής και να ενισχύεται η νόμιμη, πλην όμως διασπαρμένη, χωροθέτηση των υπηρεσιών εφοδιαστικής αλυσίδας.

Το εμπορευματικό κέντρο του Θριασίου, που θα έπρεπε να είναι οι φυσικός μας χώρος, αιωρείται μεταξύ ενός άγονου διαγωνισμού παραχώρησης και μιας πλειοδοτικής ανάθεσης.

Το Υπουργείο Μεταφορών, αναγνωρίζοντας το πρόβλημα, αποδέχεται την ιδιαιτερότητα της αδειοδότησης των διαμεταφορικών επιχειρήσεων και εκδίδει προσωρινές άδειες, αρχικά ως τις 31/3/2008 και μετέπειτα ως τις 31/12/2010, επικαλούμενο οργανωτικούς, χωροταξικούς και περιβαλλοντικούς λόγους.

Αντίθετα, το άλλο συναρμόδιο Υπουργείο ΠΕΧΩΔΕ επισπεύδει τις διαδικασίες ανάπλασης της περιοχής, χωρίς να έχει μεριμνήσει για τη χωροθέτηση και κατασκευή των εγκαταστάσεων απορρόφησής μας, με αποτέλεσμα τη μετεγκατάσταση των Διαμεταφορέων σε εξίσου προσωρινές και παράτυπες εγκαταστάσεις.

Η αδυναμία της πολιτείας να θεσμοθετήσει λύσεις εφαρμογής της μεταφορικής και διαμετακομιστικής της πολιτικής, αλλά και η έλλειψη συντονισμού των ενεργειών των συναρμόδιων υπουργείων πλήττουν άμεσα τις θιγόμενες επιχειρήσεις επιβαρύνοντάς τες με μεγάλα κόστη μεταστέγασης, τη στιγμή που και η νέα εγκατάσταση θα είναι προσωρινή.

Πρέπει, λοιπόν, να γίνει αντιληπτό ότι τη δεδομένη στιγμή δεν υπάρχει πρακτική δυνατότητα κομβικής λειτουργικής μετεγκατάστασης όλων των επιχειρήσεων Διαμεταφοράς. Μέχρις ολοκλήρωσης των απαραίτητων ενεργειών, το σημερινό ιδιαίτερο καθεστώς προσωρινής νομιμότητας είναι η μόνη εφικτή λύση.

Ι. Σιαμάς

Πρόεδρος ΠΕΕΔ